Rozdział 30 - Zamknął oczy 1/2

____

- Leon rusz się. 

- Już idę.- Poprawiam kołnierzyk  koszuli. Violetta śmieje się widząc moją nieudaną próbę poprawienia go.- Co cię tak bawi kochanie? 

- Podejdź tu Leon.- Podchodzę do szatynki. Kobieta rozpina moją koszulę. 

- Co robisz? 

- Krzywo ją zapiąłeś.- Violetta poprawia moją koszulę i posyła mi szczery uśmiech. Bardzo nie chce mi się wychodzić ale z Ludmiłą wymyśliły sobie podwójną randkę. I przez te dwie muszę iść odstawiony jak szczur na otwarcie kanału do jakiejś restauracji. 

- Idziemy już? 

- Tak.- Wychodzimy z mojego domu i udajemy się do samochodu. Wolałbym spędzić ten wieczór z Violettą w domu oglądając jakieś durne filmy. 

- Kontaktowałaś się z ojcem? 

- Tak mimo, że nie chcę go znać. Robię do dla dobra Damiena. 

- Kiedy odbędzie się przeszczep? 

- Jutro. Mam nadzieję, że wszystko będzie dobrze. 

- Musi być. 

- Dziękuję. 

- Nie ma za co. - Prawda jest taka, że zdążyłem pokochać Damiena jak własnego syna?- To tutaj? - Zatrzymuję się pod restauracją. 

~♥~

Siedzimy w restauracji rozmowa jakoś się toczy. Aż  do tematu dziecka Ludmiły. 

- Leon zostaniesz chrzestnym.- Ja? Chrzestnym? Federico dobrze się czujesz?

- Ja? Widzicie mnie w roli chrzestnego? Ludmiła przecież dobrze wie, że 

- Leon ty wierzysz ale od 17 lat wmawiasz sobie coś innego.- Ludmiła już nie wytrzymała. 

- To chyba moja sprawa?

- Świąt też nie obchodzisz?- Tym razem Violetta przemówiła. 

- Obchodzę ze względy na bliskich.

- Ile jeszcze będziesz ją okłamywać? 

- Nie okłamuję jej! Rozumiesz, że mi jest z tym ciężko.- Wstałem od stołu. Ignoruję Ludmiłę i wychodzę. Wie co przeszedłem więc po co ciągle naciska? Stoję samotnie przed restauracją. Czuję czyjąś dłoń na moim ramieniu. 

- Violetta.- Uśmiecham się do szatynki. 

- Jeśli chcesz możemy pojechać do domu przebrać się w piżam i obejrzeć jakiś film. Co ty na to? 

- Jeśli to nie będzie Titanic to okej.- Uśmiechamy się do siebie. Korzystając z okazji łączę nasze usta w delikatnym pocałunku. 

~♥~

Hej. 

Witam was w wigilijny wieczór. 

Man nadzieję, że się najedliście a Mikołaj obdarował was prezentami. 

Przepraszam że tak krótko. 

W tygodniu postaram dodać drugą część.